اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی‏
باید دوباره شناخت. شناختی دگرگون که درونمان را دگرگون سازد؛ از نوعی دیگر . با نگاهی دیگر؛ از آن نوع که خداوند ما را برای آن آفرید .
این معرفت چیست که همه بشر، دانسته یا نادانسته ، در تکاپوی آنند .  
امام و حجت خدا همان چشمه آب حیات است .  
شناخت حجت خدا ، شناخت خدا است، چرا که او حجت ، دلیل ، راهنما و رهبر به سوی خدا است و از این رو او را حجت نامیده اند. وجود حجت خدا بین مردم، خود حجت را بر همه تمام می کند. نمی توان بهانه آورد که نمی شناختم. چرا نمی شناختی؟! مگر زمینه شناخت فراهم نبود!؟
أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَینَینِ و لساناً و شفقئین
عدم شناخت حجت خدا، مساوی بی دینی و سردرگمی و حیرانی است .  
باید شناخت کسی را که همه ذرات جهان او را می شناسند، این فقط ماییم که از او غافل و به حق و شأنش جاهلیم .
خدایا! تو خود دلیل راهمان باش و بر شناخت حجتت توانایمان ساز .
الا یا ایها الساقی زمی پرساز جامم را
که از جانم فرو ریزد هوای ننگ و نامم را
از آن می ریز در جامم که جانم را فنا سازد
برون سازد زهستی هسته نیرنگ و دامم را (دیوان اشعار، امام خمینی قدس سره، غزلیات، حسن ختام )
امام حسین علیه السلام خطاب به اصحابش فرمود: خداوند بزرگ، بندگان را نیافرید، مگر برای شناخت او. هنگامی که او را بشناسند، عبادتش می کنند وهنگامی که بندگی او کنند، از بندگی غیر او بی نیاز می شوند.پس شخصی پرسید : معنای شناخت خدا چیست؟ فرمود: این که اهل هر زمانی، امامی را که پیروی اش بر آنان واجب است، بشناسند ( علل الشرایع ، جلد 1، ص 9 ـ کافی، ج 1، ص 340
  مضمون دعای اول صفحه است و در روایات بسیاری آمده: اگر کسی در حالی از این جهان به سرای ابدی رود که امامش را نمی شناسد، دین دار از دنیا نرفته است(کافی ، ج 1، ص  377)

ــــــــــــــــــــــــــــــ

سایت حوزه