سوره:مسد
علت نام گذاری:

نام معروف اين سوره اگر مسد باشد آخرين آيه علت نامگذاري است و اگر تبت باشد در آيه اول، ابولهب و همسرش دشمنان سرسخت پيامبر (ص)، نفرين شده اند. مسد به معناي طناب و ريسمان است و منظور از آن در اين سوره طنابي است كه زن ابولهب با آن هيزم ها را مي بست و بر دوش مي انداخت.
نام های دیگر سوره:

تبت ـ لهب ـ ابي لهب
محتوای سوره:

حمله شديد و نفرين با ذكر نام يكي از دشمنان اسلام و پيامبر (ص) يعني ابولهب. اعلام اينكه ابولهب و همسرش هر دو اهل دوزخند و راه نجاتي براي آنها نيست. هشداري به همه مشركان و دشمنان اسلام و پيامبر (ص).
ترتیب:

به ترتيب جمع آوري، صد و يازدهمين سوره است و به ترتيب نزول، پنجمين سوره است كه بعد از سوره «مدثر» و قبل از سوره «تكوير» نازل شده است.
داستان های سوره:

ندارد
اولین آیه سوره:

تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ
آیه پایانی سوره:

فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ
فضیلت تلاوت سوره:

پيامبر اسلام (ص) فرمود: «هر كس سوره مسد را تلاوت كند من اميدوارم خداوند او و ابولهب را در يك خانه جمع نكند.» (يعني او اهل بهشت خواهد بود در حاليكه ابولهب اهل دوزخ است.) توجه: اين فضيلت از آن كسي است كه با خواندن اين سوره خط خود را از خط ابولهب جدا كند.»