گاهی اوقات قبل از این که به سینما بروی و فیلم دلخواهت را تماشا کنی، اظهار نظرهایی که از قبل درباره‌ی فیلم شده است در ذهنت می‌ماند و تا زمانی که روی صندلی سینما بنشینی، این احساسات، قبل از تو روی آن صندلی می‌نشیند. با توجه به تحلیل‌ها و صحبت‌هایی که درباره فیلم شده بود، فکر می‌کردم این فیلم فقط به موضوع رحمت بی‌کران پيامبرخاتم (صلوات‌الله‌علیه‌وآله) پرداخته است و محدوده‌ی روایت داستان، از این موضوع خارج نمی‌شود.
با توجه به اینکه گفته می‌شود قرار است فیلم محمد رسول‌الله(صلوات‌الله‌علیه‌وآله) به صورت سه‌گانه ساخته شود، قضاوت را درباره کلیات موضوع سخت می‌کند، اما همان ابتدا انتظارمان این بود که: آقای مجیدی! شاید جاهای خالی که در فیلم مصطفی عقاد دیده می‌شود، در فیلم محمدرسول الله تکرار نشود. با شروع فیلم و صحنه‌ی اول که شکنجه شدن پیرمردی به نام «سموئیل» را نشان می‌داد، خوشحال شدم که یک بار دیگر از آن دفعات معدود در سینمای ایران(!) بخشی از جنایات یهود در زمان پیامبر (صلوات‌الله‌علیه‌وآله) به تصویر کشیده می‌شود.
نگرش جدیدی که اکنون در تاریخ سینمای دینی-تاریخی یا به اصطلاح در سینمای تاریخ مقدسِ ایران ایجاد شده است، بعد از «شکارچی شنبه» و برخوردهایی که صهیونیسم بین‌الملل با عوامل آن کرد، باعث خواهد شد که کارگردانان و تهیه‌کنندگان بیشتری جسارت فیلمسازی درباره «نقش یهود در تاریخ ایران و اسلام» پیدا کنند.
به شهادت تاریخ و روایات و قرآن وتفاسیر، دشمنی یهود با پیامبر اسلام (صلوات‌الله‌علیه‌وآله)، مربوط به یک تاریخ و یک مقطع زمانی خاص نیست؛ بلکه علما و بزرگان یهود از همان زمان که فهمیدند پیامبر آخرالزمان، از شهر یهودیان یعنی یثرب است، تمام تلاششان را کردند که به قول آن یهودی متکبر، دیگر نباید مانند آن پیامبر ناصری حضرت مسیح(صلوات‌الله‌علیه) اجازه داد این پیامبر هم بین مردم انشقاق و دو دستگی ایجاد کند! لذا از همان ابتدای تاریخ تا به الان، به شهادت « وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِّنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِّنْهُمْ»مائده/13
بصورت دائم، یهودیان از هیچ تلاشی علیه اسلام و مسلمانان دریغ نکرده اند.
جنگ ها، غزوه ها، سریه‌ها، تحریم‌ها، تمسخرها و توطئه‌های بی پایان یهود در تاریخ پیامبر خاتم (صلوات‌الله‌علیه‌وآله)، غُلغُله می‌کندو حجم انبوه این کارشکنی‌ها و خصومت‌ها آن قدر زیاد است که گاه تاریخ از بیان آن به شرم می آیدو لذا قرآن همواره مسلمانان را از دوستی با یهود برحذر می دارد که اکثریت آنان بد دوستانی هستند .
وَلَئِنِ اتَّبَعتَ أَهواءَهُم بَعدَ الَّذي جاءَكَ مِنَ العِلمِ ما لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن وَلِيٍّ وَلا نَصيرٍ. (بقره/120)
در صحنه‌های پایانی فیلم به خوبی این آیه به تصویر کشیده شده است که قرآن کریم می‌فرماید:
كَانَ لِلنَّاسِ عَجَباً أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَى رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُواْ أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَـذَا لَسَاحِرٌ مُّبِينٌ (یونس/2)
یعنی:‌ آيا براى مردم شگفت‏آور است كه بر مردى از خودشان وحى فرستاديم كه مردم را [از عاقبت كفر، ناسپاسى، گناه و تجاوز] بيم ده و به كسانى كه ايمان آورده‏اند مژده ده كه آنان را نزد پروردگارشان سابقه‏اى نيك [و مقام و مرتبه‏اى بلند و پاداشى شايسته] است. كافران [لجوج و بى‏منطق] گفتند: همانا اين مرد، جادوگرى آشكار است!
به راستی در تاریخ که می‌گردیم، به درستی صحنه‌ی تحذیری که بحیرا، بزرگ مسیحی به ابوطالب می دهد را در فیلم می بینیم که به زیبایی به تصویر کشیده است. (تاریخ طبری، ج2، ص 33)
اینک بعد از فیلم «ملک سلیمان(صلوات‌الله‌علیه)» وقت این شده است که کمی به اوضاع محتوای سینمای ایران با تامل بیشتری نگاه کنیم و همینطور به اوضاع عجیب و غیر بومی جشنواره‌ی فیلم فجر، با وجود این همه فیلم‌های رنگ و وارنگی که روی پرده‌ی نقره‌ای می‌برد ولی در فضای شبه‌روشنفکری و غمزه دخترکان دست وپا می‌زند و به قول عده‌ای بیشتر به «زجرواره» شبیه است تا جشنواره فیلم فجر انقلاب اسلامی! در جشنواره، فیلم‌های بسیاری را می‌بینی که نه از نظر محتوا و نه از نظر فرم، قابل تحمل نیستند؛ کاش مسئولین فرهنگی-هنری به این فکر بیفنتد که حالا کمی و حداقل کمی از کمیت در آثار سال سینمای ایران بکاهند و بازکمی و لااقل کمی به کیفیت فیلم ها بپردازند، تا شاید راهی که انقلاب اسلامی ایران برای رفتن آن ایجاد کرد، اندکی پیموده شود! انگار هنر ایران امروز، در هوای یوتوپیای بهشتی غرب و فردوس زمینی وسکولار و اومانیستی فریب‌کار در حال دست وپا زدن است! بی‌دلیل نیست برخی مجلات و سایت‌های خوش آب و رنگ و ظاهرا سینمایی، که سر در آخور ته‌مانده غرب دارند، علیه این فیلم بسیج شده و با رادیو آمریکا و کلاغ انگلیسی، علیه این اثر فاخر توهمات می‌نگارند!
البته دشمن بیدار است؛ پروژه صهيونيستي که به صورت بیست و چهار ساعته تمام کانال‌ها و شبکه‌ها را بررسی می‌کند، بخشی از پروژه خود را به فهرست گناهان اختصاص داده است؛ افرادی که سخنرانی یا اثری مکتوب
یا سینمایی یا مستندی علیه یهودیت صهیون‌زده دارند، در این فهرست گناه قرار می‌گیرند!
باید منتظر باشیم و ببینیم در این دنیای فریب‌کار که فقط شعار آزادی را می‌دهد، فیلم محمدرسول الله(صلوات‌الله‌علیه‌وآله) که از ابتدا بحث ستیز یهود فرعون‌مآب با پیامبر اسلام (صلوات‌الله‌علیه‌وآله) را نشان می‌دهد، در چه رتبه‌ای از فهرست گناهان قرار مي گيرد.

-علي اصغر سياحت هويدا،محمد رسول الله ،سرآغاز تحولي در سينماي ضد صهيونيستي سينماي ايران،موسسه آموزشي وپژوهشي امام خميني (ره)،1394.